Από τον «καφετζή των Αζορών» στον Ρούτε

Με τον καιρό οι μνήμες εξασθενούν. Λίγοι σήμερα θα θυμούνται τον «καφετζή των Αζορών». Ήταν ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, που πριν από την επίθεση των Αμερικανών στο Ιράκ, το 2003, ήταν ο οικοδεσπότης της συνάντησης του τότε Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους με τους πρωθυπουργούς Βρετανίας και Ισπανίας, Τόνι Μπλερ και Χοσέ Μαρία Αθνάρ, αντίστοιχα, στις Αζόρες, όπου ελήφθη η απόφαση για την εισβολή στο Ιράκ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τόνι Μπλερ ήταν αυτός ο οποίος πρότεινε στη συνέχεια τον Μπαρόζο για πρόεδρο της Κομισιόν.

Μια αντίστοιχη περίπτωση θα μπορούσε να είναι ο πρώην Ολλανδός πρωθυπουργός και νυν γ.γ. του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, που επιχείρησε να φανεί βασιλικότερος του βασιλέως με τη δουλική στάση που επέδειξε απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, στέλνοντάς του μηνύματα όπου τον εκθείαζε απρεπώς, προσβάλλοντας ευθέως τα άλλα μέλη του ΝΑΤΟ.

Κι ο Τραμπ, βέβαια, που μόνο «χαζοαμερικανάκι» δεν είναι, έδωσε τα μηνύματα στη δημοσιότητα, εκθέτοντας τον Ρούτε, ο οποίος, αντί να ντραπεί έστω και ελάχιστα, εμφανίστηκε σχεδόν να χαίρεται για την οσφυοκαμψία του.

Ο Ρούτε, που ως πρωθυπουργός της Ολλανδίας είχε μηδενίσει τις αμυντικές δαπάνες της χώρας του, έχει αναλάβει σήμερα να παριστάνει τον «πολέμαρχο» κατά της Ρωσίας και να σπονσοράρει την αύξηση των αμυντικών δαπανών των χωρών της συμμαχίας στο 5% του ΑΕΠ.

Ο ίδιος είναι και εμβληματικός φιλότουρκος, ενώ έχει κωφεύσει άπειρες φορές στις ελληνικές διαμαρτυρίες σχετικά με τη συμπεριφορά της γείτονος.

Για την Ελλάδα δεν είναι το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ που έχει σημασία, αλλά η απειλή πολέμου από ένα άλλο μέλος της συμμαχίας. Για εμάς το άρθρο 5 είχε κάποιο νόημα όσο υπήρχε ισχυρή ΕΣΣΔ και κομμουνιστικά κράτη, αν και ο από βορρά κίνδυνος θεωρητικά είχε πάψει με το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949.

Δισεπίλυτο το θέμα που μας αφορά και ναρκοθετημένο το έδαφος που κινείται η Ελλάδα, καθώς η Τουρκία εκτός από τις άμεσες και έμμεσες απειλές που εκτοξεύει, κανοναρχεί υπέρ της και τη Λιβύη που κινείται εχθρικά απέναντι στη χώρα μας, όπως απέδειξε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αλλά και οι λαθρομετανάστες που ξεκινούν από τα παράλιά της για να έρθουν είτε στην Κρήτη είτε σε άλλα ελληνικά νησιά.

Τα ελληνικά πολεμικά πλοία νότια της Κρήτης μεταφέρουν ένα μήνυμα στους Λίβυους, που ανέλαβαν να λειτουργούν για την Τουρκία, όπως η Χεζμπολάχ του Λιβάνου για το Ιράν απέναντι στο Ισραήλ. Αν το μήνυμα είναι σαφές και ξεκάθαρο, η Ελλάδα θα έχει κέρδος, καθώς θα μειωθούν οι παράνομες ροές μεταναστών στη χώρα μας, που έχει σηκώσει και σηκώνει δυσανάλογο με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες φορτίο.