«Το Ισραήλ μπορεί να σταματάει φορτηγά και πλοία, αλλά όχι το τεράστιο κύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης»

Ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, γνωστός για τη συμμετοχή του σε πλοία διάσωσης προσφύγων στη Μεσόγειο και ευρύτερα στο κίνημα αλληλεγγύης στο πλευρό των προσφύγων και μεταναστών, συμμετέχει στην ελληνική αποστολή της Πορείας προς τη Γάζα. Περισσότεροι από 200 αλληλέγγυοι στην Ελλάδα, η τρίτη μεγαλύτερη συμμετοχή διεθνώς στην Πορεία, ενώνονται με συνολικά 2.500 ακτιβιστές από όλο τον κόσμο για να διασχίσουν την Αίγυπτο, αεροπορικώς και εν συνεχεία πεζή για 50 χιλιόμετρα στην έρημο του Σινά, με σκοπό να φτάσουν στα σύνορα με τη Γάζα και να σπάσουν τον αποκλεισμό της. Μιλά στην «Εφ.Συν.» για τις προοπτικές αντίστασης που ανοίγονται, σηματοδοτώντας τη συντριβή της ισραηλινής κατοχής στα παλαιστινιακά εδάφη.

● Βλέπουμε να δυναμώνουν ξανά οι διεθνείς αντιδράσεις κατά της γενοκτονίας στη Γάζα και πυκνώνουν οι κινήσεις να σπάσει ο αποκλεισμός, έστω κι αν το Ισραήλ απαντά με στρατιωτική δράση εναντίον ακτιβιστών και μάλιστα σε διεθνή ύδατα. Τι προοπτικές ανοίγει η Πορεία προς τη Γάζα;

Το «Μάντλιν» δεν έχασε, νίκησε. Δεν έκανε πίσω σε τίποτα

Στις 2 Μαΐου, όταν το ισραηλινό κράτος έπληξε το πλοίο Conscience με drone στα ανοιχτά της Μάλτας, το μήνυμα ήταν σαφές: Δεν στοχοποιούνται πλέον μόνο οι Παλαιστίνιοι, αλλά και όσοι τολμούν να σταθούν στο πλευρό τους. Ηταν μια πράξη εκφοβισμού και καταστολής, μια επίθεση στο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης. Ως απάντηση όμως, έλαβαν ένα νέο σκάφος, το «Μάντλιν». Τώρα που σταμάτησαν το «Μάντλιν», ως απάντηση λαμβάνουν το καραβάνι Sumud, που ξεκίνησε πριν από λίγες μέρες από τις χώρες του Μαγκρέμπ με 7.000 ανθρώπους, αποφασισμένους να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας. Κι αν οι αιγυπτιακές αρχές το εμποδίσουν στα σύνορα της Λιβύης, τότε ως απάντηση θα λάβουν εμάς - που φτάνουμε αεροπορικώς στο Κάιρο. Η μια δράση συμπληρώνει την άλλη. Αυτό είναι ένα πραγματικό κίνημα αλληλεγγύης: πολυεθνικό, πολύμορφο, εφευρετικό, αποφασισμένο.

Συνεπώς, η δική μας Πορεία προς τη Γάζα δεν είναι μόνο απάντηση στην επίθεση στο «Μάντλιν». Είναι και απάντηση στο χτύπημα του Conscience· και απάντηση στην επίθεση που ενδεχομένως θα δεχτεί το Sumud. Είναι απάντηση σε έναν μηχανισμό κατοχής που εδώ και δεκαετίες πνίγει έναν ολόκληρο λαό. Το Ισραήλ μπορεί να σταματάει φορτηγά, πλοία και τρόφιμα, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει το τεράστιο κύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, σπάζοντας τη σιωπή και τις κρατικές πολιτικές της συνενοχής.

● Τι δείχνει η ισραηλινή επίθεση στο «Μάντλιν»;

Η απαγωγή 12 ανθρώπων από το βρετανικής σημαίας πλοίο «Μάντλιν» σε διεθνή ύδατα είναι σαν το Ισραήλ να απήγαγε 12 ανθρώπους από το Λονδίνο και να τους μετέφερε στο Ισραήλ. Γιατί η σημαία του πλοίου είναι ισοδύναμη με το έδαφος. Συνεπώς, η ενέργεια αυτή αποτελεί πράξη διεθνούς πειρατείας και κρατικής τρομοκρατίας, σε περιοχή όπου το Ισραήλ δεν έχει καμία απολύτως δικαιοδοσία. Ομως, το «Μάντλιν» δεν έχασε, νίκησε. Δεν έκανε πίσω σε τίποτα. Μετέτρεψε την αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη σε παγκόσμιο πολιτικό γεγονός, κινητοποίησε εκατομμύρια ανθρώπους και ξεσκέπασε, για ακόμη μία φορά, την ασυδοσία του ισραηλινού καθεστώτος. Απέναντι σε μια πολεμική μηχανή και τον θάνατο, αντιπαρέταξε ένα ιστιοπλοϊκό και 12 άοπλους ανθρώπους. Απέναντι στον κόσμο της κυριαρχίας και της κτηνώδους βίας, προέταξε τον κόσμο της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Τυπικά μπορεί να μην έφτασε στον προορισμό του. Ομως ηθικά έφτασε. Εφτασε και κέρδισε τις καρδιές ενός ολόκληρου πλανήτη. Οπως τις κερδίζει και ο ανυποχώρητος αγώνας των Παλαιστινίων.

● Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει αμείωτη και κλιμακούμενη η φρικαλεότητα της ισραηλινής επίθεσης. Διαφαίνεται πράγματι το ενδεχόμενο να καμφθεί η πολεμική μηχανή του Ισραήλ;

Μα, γι’ αυτό φοβούνται οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να αμφισβητήσει την εξουσία τους. Οταν τρέμεις ένα μικρό σκάφος που μεταφέρει βρεφικό γάλα και φάρμακα, δείχνεις στον κόσμο πόσο εύθραυστη είναι η ισχύς σου. Το να καταλαμβάνουν πάνοπλοι κομάντος ένα ιστιοπλοϊκό είναι ένδειξη αδυναμίας, όχι δύναμης. Και δικαίως νιώθουν ανασφαλείς γιατί, παρά τις φρικαλεότητες που διαπράττουν, οι κάτοικοι της Γάζας δεν υποτάσσονται. Η αντίσταση συνεχίζεται αμείωτη. Οι Παλαιστίνιοι αρνούνται πεισματικά και να φύγουν και να παραδοθούν. Το Ισραήλ δεν έχει πετύχει κανέναν από τους στρατηγικούς του στόχους - και τώρα έχει χάσει και τη διεθνή κοινή γνώμη.

Είναι γνωστό ότι για να κερδίσεις έναν πόλεμο δεν αρκούν μόνο τα όπλα, χρειάζεσαι και αφήγημα. Και αυτό είναι το σημείο στο οποίο το Ισραήλ χάνει με εκκωφαντικό τρόπο. Γιατί σήμερα, όλος ο κόσμος βλέπει καθαρά: το δίκιο είναι με την Παλαιστίνη. Οπως το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής συντρίφτηκε πρώτα στις συνειδήσεις της ανθρωπότητας και μετά κατέρρευσε και πρακτικά, έτσι θα συντριβεί και η ισραηλινή κατοχή. Γιατί το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο που, δεκαετίες μετά το τέλος της αποικιοκρατίας, συνεχίζει να αποικίζει τα εδάφη ενός άλλου λαού. Είναι το μόνο κράτος που, δεκαετίες μετά την πτώση του απαρτχάιντ, εφαρμόζει απαρτχάιντ στο εσωτερικό του. Τόσα χρόνια μετά την τελευταία γενοκτονία και διαπράττει γενοκτονική σφαγή.

● Τι δείχνουν για την ελληνική κυβέρνηση η μεγάλη συμμετοχή -πάνω από 200 ακτιβιστών- στην Πορεία προς τη Γάζα και οι αντιδράσεις κατά της γενοκτονίας;

Ο κόσμος αγανακτεί με τη σφαγή στη Γάζα και με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία δεν είναι απλώς ντροπιαστική, είναι εγκληματική

Το χάσμα ανάμεσα στη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και το κοινό αίσθημα της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας είναι πλέον κραυγαλέο. Η μεγάλη ανταπόκριση που γνώρισε το «March to Gaza» δεν ήταν τυχαία. Ανέδειξε την τεράστια κοινωνική ανάγκη για δράση. Ο κόσμος αγανακτεί με τη σφαγή στη Γάζα και με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία δεν είναι απλώς ντροπιαστική, είναι εγκληματική. Δεν πρόκειται για ουδετερότητα. Πρόκειται για επιλογή συμμαχίας με τον θύτη. Και αυτό μας αφορά όλους.

Η Ελλάδα, ενώ κατέχει αυτή την περίοδο την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αρνείται να αναλάβει οποιαδήποτε ουσιαστική πρωτοβουλία για την πίεση προς το Ισραήλ. Αντίθετα: -Επιτρέπει τη διέλευση φορτίων όπλων από τον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο. -Διατηρεί στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, με κοινές ασκήσεις και συμφωνίες. -Διευκολύνει ισραηλινές εταιρείες όπλων να διεισδύουν στο ευρωπαϊκό σύστημα άμυνας με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, όπως αποκαλύπτει το ρεπορτάζ των Reporters United και Investigate Europe στη χθεσινή «Eφ.Συν.». -Συνάπτει οικονομικές συμφωνίες με ισραηλινές εταιρείες που εμπλέκονται ενεργά στον αποκλεισμό της Γάζας, όπως η πρόσφατη συνεργασία στη Λάρισα με την εταιρεία που ευθύνεται για τη διακοπή ηλεκτροδότησης στον παλαιστινιακό πληθυσμό.

Στις 22 Μαΐου, η Ελλάδα αρνήθηκε να υπογράψει την κοινή έκκληση 24 κρατών για ανεμπόδιστη είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Από την άλλη, επέτρεψε σε ισραηλινά αεροπλάνα να βομβαρδίζουν ανθρωπιστική βοήθεια. Οταν το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση με drone κατά του πλοίου Conscience του Στόλου της Ελευθερίας στα ανοιχτά της Μάλτας, το ισραηλινό στρατιωτικό αεροσκάφος που συμμετείχε στην επιχείρηση διέσχισε τον ελληνικό εναέριο χώρο και η Ελλάδα δεν αντέδρασε. Κι ακόμα χειρότερα: ενώ ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι επισήμως καταζητούμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όχι μόνο του επετράπη η διέλευση από τον ελληνικό εναέριο χώρο, αλλά έγινε και δεκτός με τιμές από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αντί για σύλληψη, φωτογραφίες με χαμόγελα και αγκαλιές μπροστά στις κάμερες.

Γι’ αυτό ο κόσμος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Οργανώνει μποϊκοτάζ σε ισραηλινά προϊόντα. Ακυρώνει συναυλίες και καλλιτεχνικές συνεργασίες με το Ισραήλ. Κατεβαίνει στους δρόμους. Οργανώνει μπλόκα σε λιμάνια. Παρακολουθεί και καταγράφει τα πλοία που μεταφέρουν όπλα για τη γενοκτονία. Και στέλνει την τρίτη μεγαλύτερη αποστολή στον κόσμο στην Πορεία προς τη Ράφα.

«Δεύτερη νίκη της αλληλεγγύης για το ναυάγιο στην Πύλο»

AP PHOTO

● Το βράδυ της Παρασκευής προς Σάββατο συμπληρώνονται δύο χρόνια από το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, ενώ η Εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά έχει ασκήσει ποινική δίωξη για κακουργήματα κατά 17 λιμενικών, μεταξύ των οποίων κατά του πρώην αρχηγού του Λιμενικού. Είχατε αναδείξει από την πρώτη στιγμή τις βαριές ευθύνες του Λιμενικού και την ανάγκη λογοδοσίας. Σας δικαιώνει η εξέλιξη;

Είναι πολύ θετική εξέλιξη η άσκηση ποινικής δίωξη σε 17 λιμενικούς για το μεγαλύτερο ναυάγιο στη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας. Παρά την απόπειρα συγκάλυψης -όπως έγινε και στα Τέμπη-, παρά τη «μαγική» εξαφάνιση όλου του υλικού από τις κάμερες και τις συνομιλίες, τα στοιχεία παραμένουν συντριπτικά εναντίον τους. Είναι μια πρώτη δικαίωση για τους επιζώντες οι οποίοι από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν τη βίαιη ρυμούλκηση του σκάφους από το Λιμενικό, η οποία οδήγησε στη βύθισή του. Αποτελεί όμως και μια δεύτερη μεγάλη νίκη για το κίνημα αλληλεγγύης, που δεν σταμάτησε να αγωνίζεται για την αποκάλυψη της αλήθειας και την απόδοση δικαιοσύνης στο μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα στην ιστορία της χώρας. Η πρώτη νίκη ήρθε στις 21 Μαΐου 2024, με την αθώωση των 9 επιζώντων στο δικαστήριο της Καλαμάτας. Συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι να τιμωρηθούν οι ένοχοι και να λήξουν αυτές οι εγκληματικές συνοριακές πολιτικές. Τόσο καιρό μάς λένε ότι όλα αυτά είναι προπαγάνδα των ΜΚΟ, των Τούρκων και των διακινητών. Είναι και το Ναυτοδικείο Πειραιά ανθελληνικό, κύριοι Βορίδη και Κικίλια;

● Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκης Βορίδης συγχαίρει το Λιμενικό για την «τεράστια μάχη» που δίνει συλλαμβάνοντας διακινητές, όπως λέει, οι οποίοι αποτελούν το 20% των φυλακισμένων στις ελληνικές φυλακές. Η δική σας εμπειρία από τέτοιες υποθέσεις τι δείχνει για τη δραστηριότητα του Λιμενικού στα σύνορα;

Αυτό που πρέπει να τονιστεί με κάθε τρόπο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι διακινητές. Ο πραγματικός διακινητής δεν μπαίνει ποτέ μέσα στη βάρκα! Ο διακινητής έχει βγάλει εκατομμύρια ευρώ και βρίσκεται στην Τουρκία ή στη Λιβύη, δεν έχει κανέναν λόγο να ρισκάρει τη ζωή του στη θάλασσα. Τη βάρκα οδηγεί κάποιος τυχαίος πρόσφυγας. Συχνά δεν έχει να πληρώσει το αντίτιμο του ταξιδιού και το ανταλλάσσει με το να οδηγήσει. Αλλες φορές, μπορεί να του κρατούν την οικογένεια όμηρο. Του λένε: «Οδήγα, αλλιώς δεν θα τους αφήσουμε».

Δυστυχώς, είναι πάγια τακτική και της Ελλάδας και της Ιταλίας να φυλακίζουν μαζικά τυχαίους πρόσφυγες, βαφτίζοντας διακινητή όποιον είναι κοντά στο τιμόνι της βάρκας, σε μια προσπάθεια να τους αποτρέψουν από το να έρχονται, αλλά και να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους για την πρόκληση ναυαγίων. Ο διακινητής είναι ο «μπαμπούλας» που ξεπλένει κάθε κρατικό έγκλημα. Τι ακούμε πάντα ύστερα από ένα μεγάλο ναυάγιο στην Ελλάδα ή στην Ιταλία; Πάντα η ίδια αφήγηση: «Δεν φταίνε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις - φταίνε οι διακινητές. Αυτοί έβαλαν τους ανθρώπους σε μια υπερφορτωμένη βάρκα και τους έστειλαν να πεθάνουν. Οχι εμείς». Το ίδιο είπαν και για το ναυάγιο της Πύλου. Και συνέλαβαν 9 τυχαίους επιζώντες για να τους φορτώσουν την ευθύνη του ναυαγίου και να απαλλάξουν τις ελληνικές αρχές. Ευτυχώς, αυτή η απόπειρα συγκάλυψης ηττήθηκε και οι 9 άνθρωποι αθωώθηκαν.

Το πιο εξοργιστικό από όλα βέβαια είναι ότι οι διακινητές υπάρχουν εξαιτίας της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Διακινητές υπάρχουν επειδή δεν υπάρχουν νόμιμες και ασφαλείς δίοδοι για τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Τα ευρωπαϊκά κράτη έχουν κλείσει όλα τα νόμιμα συνοριακά περάσματα, με αποτέλεσμα ο μόνος τρόπος για έναν αλλοδαπό να ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη να είναι μέσω ενός διακινητή – ρισκάροντας τη ζωή του στη θάλασσα. Η φράση «έρχονται παράνομα» υπονοεί ότι υπάρχει και μια νόμιμη οδός την οποία για κάποιο μυστηριώδη λόγο οι πρόσφυγες δεν θέλουν να την πάρουν. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει νόμιμη οδός. Γι’ αυτό και η οργή μας δεν πρέπει να στρέφεται στους διακινητές, που είναι το σύμπτωμα αυτής της πολιτικής – όχι η αιτία της.