Ομοσπονδιακό εφετείο «επανέφερε» τους δασμούς Τραμπ - «Πάγωσε» προσωρινά την απόφαση δικαστηρίου

Έτσι, η προσωρινή αναστολή δίνει στην κράτος Τραμπ τη δυνατότητα να διατηρήσει σε ισχύ τους δασμούς, ενώ το Εφετείο εξετάζει τα νομικά επιχειρήματα των 2 πλευρών.

Σύμφωνα με το CNNi, ουσιαστικά, η κύρωση του Εφετείου των Ηνωμένων Πολιτειών για το Ομοσπονδιακό Περιφερειακό Δικαστήριο αποκαθιστά την ικανότητα του Τραμπ να επιβάλλει δασμούς χρησιμοποιώντας τις έκτακτες εξουσίες που κήρυξε νωρίτερα φέτος.

Το εφετείο διέταξε επίσης και τις 2 πλευρές να υποβάλουν γραπτά επιχειρήματα σχετικά με το ζήτημα του αποκλεισμού των δασμών του Τραμπ, τα οποία θα πρέπει να κατατεθούν ως τις αρχές του επόμενου μήνα.

Τα νέα δεδομένα και οι εναλλακτικές του προέδρου

Αφότου το Αμερικανικό δικαστήριο ειδικευμένο σε ζητήματα διεθνούς εμπορίου αναίρεσε, με απόφασή του την εφαρμογή των «ανταποδοτικών» τελωνειακών δασμών κατ' ελάχιστον 10% που ήθελε ο πρόεδρος Τραμπ και έχουν ήδη επιβληθεί στο σύνολο των προϊόντων από χώρες του εξωτερικού που εισάγονται στις ΗΠΑ, νέα δεδομένα μπήκαν στον «εμπορικό πόλεμο».

Η κύρωση είχε βάλει προσωρινό «φρένο» σε όλους του δασμούς που επέβαλε ο Τραμπ τον περασμένο μήνα σε ωσπεράν όλους τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ και στις εισφορές από Κίνα, Μεξικό και Καναδά.

Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του δικαστηρίου, μόνο το Κογκρέσο έχει τη δυνατότητα να παίρνει αποφάσεις για τη λήψη τέτοιων μέτρων.

Η κράτος Τραμπ είχε ασκήσει έφεση στην απόφαση, όμως, όπως αναφέρουν οι Fianancial Timesσε ανάλυσή τους, ο πρόεδρος των ΗΠΑ -σύμφωνα με διεθνείς νομικούς εμπειρογνώμονες - έχει και άλλες νομικές επιλογές για να επιβάλει σαρωτικούς παγκόσμιους δασμούς επιπλέον και μετά τη δικαστική κύρωση που ουσιαστικά ακύρωσε την «ημέρα της απελευθέρωσης».

Νομικοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι το δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι ο Διεθνής Νόμος για τις Οικονομικές Δυνάμεις Έκτακτης Ανάγκης (IEEPA) δεν είχε ρητά σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ζητημάτων ισοζυγίου πληρωμών και ότι ο Τραμπ θα έπρεπε συνεπώς να καταφύγει σε εναλλακτικές νομικές οδούς.

Ο Λόραντ Μπάρτελς, καθηγητής διεθνούς εμπορικού δικαίου στο πανεπιστήμιο του Cambridge, δήλωσε ότι η κύρωση έθεσε ένα ισχυρό ιστορικό επιχείρημα ότι η IEEPA - νομοθεσία που ψηφίστηκε κατά τη διάρκεια του «ψυχρού πολέμου» για την αντιμετώπιση θεμάτων εθνικής ασφάλειας - δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση ζητημάτων εμπορικού ισοζυγίου.

Ο ρόλος του άρθρου 122

Αντ' αυτού, το δικαστήριο επισήμανε άλλη νομοθεσία - το άρθρο 122 του Εμπορικού Νόμου του 1974 - το οποίο είχε σχεδιαστεί για να επιτρέπει στον πρόεδρο να επιβάλλει προσωρινούς δασμούς για την αντιμετώπιση «μεγάλων και σοβαρών ελλειμμάτων του ισοζυγίου πληρωμών των Ηνωμένων Πολιτειών». Ωστόσο, το άρθρο 122 παρείχε μόνο πολύ περιορισμένες εξουσίες, πρόσθεσε ο Μπάρτελς, επιτρέποντας στον πρόεδρο να επιβάλλει δασμούς ως και 15% για μόνο 150 ημέρες πριν ζητήσει περαιτέρω συγκατάθεση από το Κογκρέσο των ΗΠΑ.

«Η κύρωση του εμπορικού δικαστηρίου ήταν πολύ καταφανής ότι η δρόμος για την αντιμετώπιση ζητημάτων εμπορικού ισοζυγίου είναι το άρθρο 122, αλλά η πρόκληση για τον Τραμπ είναι ότι αυτές οι εξουσίες είναι περιορισμένες. Έτσι, από νομικής άποψης, η καλύτερη επιλογή του θα ήταν να αλλάξει τον νόμο για να άρει τους περιορισμούς στο S122», δήλωσε ο Μπάρτελς.

Η κύρωση του δικαστηρίου δεν ακύρωσε τους λεγόμενους δασμούς του άρθρου 232, που καλύπτουν επί του παρόντος τον χάλυβα, το αλουμίνιο και τα αυτοκίνητα, τους οποίους τόσο η κράτος Τραμπ, όσο και η κράτος Μπάιντεν έχουν χρησιμοποιήσει με επιτυχία για την προστασία στρατηγικά ζωτικών τομέων για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Η κράτος Τραμπ διεξάγει έρευνες βάσει του άρθρου 232 σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένων της αεροδιαστημικής. Αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικούς περαιτέρω δασμούς, αλλά όχι του ευρύτερου είδους που επέβαλε ο Τραμπ σε όλες τις χώρες τον περασμένο Απρίλιο, με βασικό συντελεστή 10%.

Άλλες οδοί για αυτήν την πρόσβαση θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν το άρθρο 338 του νόμου περί δασμών του 1930, σύμφωνα με τη Μόνα Πόλσεν, επίκουρη καθηγήτρια διεθνούς οικονομικού δικαίου στο «London School of Economics».

«Ο πρόεδρος έδειξε να γνωρίζει τι ισχύει»

Ο νόμος, ο οποίος δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ, εξουσιοδοτεί τον πρόεδρο να επιβάλλει δασμούς εάν οι αμερικανικές επιχειρήσεις υφίστανται άδικες διακρίσεις - που ορίζονται ως «οποιαδήποτε παράλογη χρέωση, απαίτηση, συντονισμός ή περιορισμός» - στα χέρια ξένης δύναμης.

Οι δασμοί περιορίζονται στο 50%, το ίδιο ποσοστό που ο Τραμπ απείλησε για λίγο να επιβάλει στην ΕΕ την περασμένη Παρασκευή, προτού συμφωνήσει να αναβάλει την επιβολή των δασμών 2 ημέρες αργότερα.

Η κυρία Πόλσεν είπε ότι η επιλογή του 50% από τον Τραμπ είχε πιθανή σημασία. «Για εμένα και άλλους παρατηρητές του εμπορικού δικαίου, όταν ο Τραμπ επέβαλε δασμούς 50% στην ΕΕ, αναρωτηθήκαμε αν παρέμενε εντός των ορίων του άρθρου 338 και ο πρόεδρος έδειξε να γνωρίζει τι ισχύει».

Μια τρίτη επιλογή είναι η μεγαλύτερη μεταχείριση του άρθρου 301 του Εμπορικού Νόμου του 1974, το οποίο επικαλύπτεται με το άρθρο 338. Αυτό επιτρέπει στον Εμπορικό Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ να επιβάλλει δασμούς σε χώρες που παραβιάζουν τις ισχύουσες διεθνείς εμπορικές συμφωνίες με «μεροληπτικό» τρόπο.

Αυτό χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη κράτος Τραμπ το 2018 για να επιβάλει δασμούς σε μια σειρά κινεζικών εισαγωγών στις ΗΠΑ με το αιτιολόγηση ότι η Κίνα χρησιμοποιούσε αναγκαστικές μεταφορές τεχνολογίας και άλλες παραβιάσεις των κανόνων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η κύρωση του εμπορικού δικαστηρίου προκάλεσε εκκλήσεις προς τον Τραμπ να επιστρέψει στο Κογκρέσο για να θεσπίσει τους δασμούς ως μέρος του εντυπωσιακού φορολογικού νομοσχεδίου του. Αυτό ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ με μια μόνο ψήφο την περασμένη εβδομάδα, αλλά δεν έχει επιπλέον ψηφιστεί από τη Γερουσία.

Ο Τσαρλς Μπενόιτ, εμπορικός σύμβουλος του «Συνασπισμού για μια Ευημερούσα Αμερική», μια ομάδα που εκπροσωπεί κατασκευαστές που τάσσονται υπέρ της προστασίας των εισαγωγών, ήταν μεταξύ εκείνων που υποστήριξαν ότι οι δασμοί του Τραμπ θα ωφελούνταν από την τοποθέτηση σε μια πιο ασφαλή νομική βάση.

Τα επόμενα βήματα του Τραμπ

Η αρχική κύρωση του αμερικανικού εμπορικού δικαστηρίου (που τελικά «πάγωσε» από το Ομοσπονδιακό εφετείο) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα νομικά εμπόδια για την κράτος Τραμπ σε μέσω ενός κύματος αγωγών για εκτελεστικά διατάγματα που δοκιμάζουν τα όρια της προεδρικής εξουσίας.

Σύμφωνα με τον Bloomberg, το Κογκρέσο έχει εδώ και δεκαετίες αναθέσει μέρος της εξουσίας του στο εμπόριο μέσω διαφόρων νομοθετικών πράξεων, οι περισσότερες από τις οποίες επιτρέπουν στους προέδρους να επιβάλλουν δασμούς μόνο για περιορισμένους λόγους.

Ο Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία δοκίμασε τα όρια αυτών των εξουσιών. Αλλά αυτή τη κίνηση επικαλέστηκε αυτό που ισχυρίστηκε ότι ήταν ουσιαστικά απεριόριστες εξουσίες βάσει του Διεθνούς Νόμου περί Έκτακτης Ανάγκης Οικονομικών Εξουσιών για να επιβάλει δασμούς μέσω εκτελεστικών διαταγμάτων, αν και ο νόμος του 1977 δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ πριν για αυτόν τον σκοπό. Ο νόμος δεν αναφέρει δασμούς.

Η IEEPA, που ψηφίστηκε το 1977, παρέχει στον πρόεδρο ηγεσία σε μια ποικιλία οικονομικών συναλλαγών κατά τη διάρκεια ορισμένων έκτακτων αναγκών, αν και το τυπικό εργαλείο είναι οι κυρώσεις.

Ο Τραμπ ανέφερε τα εμπορικά ελλείμματα με άλλες χώρες και το εμπόριο ναρκωτικών στα σύνορα των ΗΠΑ ως εθνικές έκτακτες ανάγκες που του επέτρεψαν να επικαλεστεί τον νόμο για να επιβάλει δασμούς.

Εάν -τελικά- η κύρωση του δικαστηρίου επικυρωθεί σε επόμενο νομικό στάδιο, θα καταργηθεί ένας χαράτσι 30% στις εισαγωγές από την Κίνα, ένας χαράτσι ύψους ως και 25% σε προϊόντα από τον Καναδά και το Μεξικό και ένας χαράτσι 10% στα περισσότερα άλλα προϊόντα που εισέρχονται στις ΗΠΑ.

Η κύρωση δεν επηρεάζει τους τομεακούς δασμούς που επιβάλλονται με τη μεταχείριση διαφορετικών νομικών βάσεων, όπως οι δασμοί στον χάλυβα, το αλουμίνιο και τα αυτοκίνητα που θεσπίστηκαν με την αξιοποίηση του Άρθρου 232 του Νόμου για την Επέκταση του Εμπορίου του 1962. Η κύρωση επίσης δεν επηρεάζει τους δασμούς που επιβάλλονται βάσει του Άρθρου 301, το οποίο επιτρέπει τους δασμούς που βασίζονται σε αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Τι ακριβώς υποστήριξε το εμπορικό δικαστήριο

Οι τρεις δικαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, λόγω της «ρητής κατανομής της δασμολογικής εξουσίας στο Κογκρέσο» του Συντάγματος, το IEEPA δεν «αναθέτει απεριόριστη δασμολογική ηγεσία στον Πρόεδρο».

Η κύρωση έκρινε ότι το αρχικό εκτελεστικό διάταγμα του Τραμπ που ανακοίνωνε παγκόσμιους δασμούς, καθώς και το επακόλουθο διάταγμά του που επιβάλλει πρόσθετους δασμούς στις εισαγωγές από χώρες που αντέδρασαν, υπερέβαιναν την ηγεσία του προέδρου βάσει του νόμου περί έκτακτης ανάγκης.

Ένα τρίτο εκτελεστικό διάταγμα, που επέβαλε δασμούς σε προϊόντα από το Μεξικό και τον Καναδά, κρίθηκε παράνομο επειδή οι σε λόγω δασμοί δεν επιχειρούν τελικά να αντιμετωπίσουν την έκτακτη χητεία που χρησιμοποιήθηκε για να τους δικαιολογήσει.

Η επιτροπή κατέστησε σαφές ότι δεν κρίνει τη «σοφία ή την πιθανή αποτελεσματικότητα της χρήσης δασμών από τον πρόεδρο ως μοχλό πίεσης».

Αντίθετα, οι δικαστές δήλωσαν ότι η επιβολή δασμών από τον Τραμπ ήταν «απαράδεκτη όχι επειδή είναι άσοφη ή αναποτελεσματική, αλλά επειδή ο ομοσπονδιακός νόμος δεν το επιτρέπει».

Τι σημαίνει η κύρωση για τις εμπορικές συμφωνίες που βρίσκονται σε εξέλιξη

Για τους σημαντικούς εμπορικούς εταίρους που διαπραγματεύονται με την κράτος Τραμπ για τους δασμούς, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ινδίας και της Ιαπωνίας, μένει να φανεί πώς θα διαχειριστούν τις ανατροπές στο νομικό πλαίσιο.

Εάν εμφανώς θα προχωρήσουν στις προσπάθειες για την εξασφάλιση συμφωνιών ή θα επιβραδύνουν τις συνομιλίες, στοιχηματίζοντας ότι πλέον έχουν ελπίδες να γλιτώσουν από τους δασμούς.

Επίσης, αμφισβητείται το περίγραμμα μιας εμπορικής συμφωνίας που κατέληξε ο Τραμπ με το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή η πιθανή συμφωνία προβλέπει την επιβολή αμερικανικού δασμού 10% σε όλες τις εισαγωγές από το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά οι δασμοί αυτοί θα είναι άκυροι εάν η κύρωση του εμπορικού δικαστηρίου παραμείνει σε ισχύ.

«Δεν ξέρω διατί κάποια χώρα θα ήθελε να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις για να απαλλαγεί από δασμούς που μπορεί να κηρυχθούν παράνομοι», δήλωσε η Τζένιφερ Χίλμαν, καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Τζόρτζταουν και πρώην δικαστής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και γενική σύμβουλος του Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ.

Τι θα γίνει αν η κράτος Τραμπ... αγνοήσει μια δικαστική απόφαση

Οι δικαστές δεν έχουν την ηγεσία να αναλάβουν δράση κατά ενός προέδρου των ΗΠΑ, ο οποίος έχει ευρεία ασυλία για επίσημες ενέργειες. Μπορούν να κατηγορήσουν αξιωματούχους ομοσπονδιακών υπηρεσιών ή τους δικηγόρους τους για περιφρόνηση του δικαστηρίου και να τους επιβάλουν πρόστιμο για κατάργηση των εντολών ενός δικαστή.

Οικονομικές ποινές μπορούν επίσης να επιβληθούν σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες για μη συμμόρφωση και σε ακραίες περιπτώσεις, οι δικαστές μπορούν να φυλακίσουν αξιωματούχους για περιφρόνηση. Πιο συχνά, ωστόσο, οι δικαστές βασίζονται στη δύναμη της «ντροπής» για να προσπαθήσουν να συμμορφώσουν τους αξιωματούχους με τις οδηγίες τους.

Οι δικαστές δεν έχουν αστυνομικές εξουσίες. Όμως, θεωρητικά θα μπορούσε να προκληθεί συνταγματική κρίση εάν ένας πρόεδρος διατάξει τους δικαστές να μην συμμορφωθούν με εντολή δικαστή.

Η κράτος των ΗΠΑ σχεδιάστηκε έτσι όθεν να έχει τρεις ισότιμες εξουσίες - εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική - που αλληλοελέγχονται και ισορροπούν. Οι μελετητές υποστηρίζουν ότι το δημοκρατικό σύστημα θα υπονομευόταν εάν η μια ηγεσία αρνούνταν να τηρήσει τον ρόλο των άλλων δύο.