Ηγέτιδα αυτής της μοναδικής αποστολής ήταν η Μαρίνα Ράσκοβα, διάσημη αεροπόρος της Σοβιετικής Ένωσης, που το 1941 συγκρότησε τη γυναικεία μονάδα βομβαρδισμού μετά από ειδική εντολή του Στάλιν.
Ανάμεσα στις πρώτες εθελόντριες ήταν οι Πολίνα Γκέλμαν και Γκάλια Ντοκουτόβιτς, 2 νεαρές φίλες με επιθυμία για την πτήση και βαθύ αίσθημα πατριωτισμού.
Οι γυναίκες εκπαιδεύτηκαν εντατικά κοντά στον ποταμό Βόλγα, συμπυκνώνοντας χρόνια εκπαίδευσης σε λίγους μήνες. Τα αεροπλάνα τους, τύπου Po-2, ήταν παλιά, ξύλινα και ωσπεράν αόρατα στα ραντάρ. Έσβηναν τους κινητήρες στον αέρα και γλιστρούσαν σιωπηλά πάνω από τις γραμμές του εχθρού, απελευθερώνοντας τις βόμβες με τρομακτική ακρίβεια.
Οι Γερμανοί τις αποκάλεσαν «Μάγισσες της Νύχτας», καθώς τα φτερά τους έμοιαζαν με σκούπες μαγισσών και η εμφάνιση-εξαφάνισή τους ήταν ωσπεράν υπερφυσική.
Ωστόσο, πίσω από τον μύθο υπήρχαν καθημερινές γυναίκες, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή με μόνη αρματωσιά την πίστη, το θάρρος και την αγάπη για την πατρίδα.
Παρά τις απώλειες – μεταξύ των οποίων και η τραγική απώλεια της Ντοκουτόβιτς το 1943 – οι «Μάγισσες» δεν λύγισαν. Συνέχισαν ως την τελική νίκη, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο του 46ου Συντάγματος Φρουρών Νυχτερινών Βομβαρδισμών.
Η ιστορία τους δεν είναι μόνο ένα στρατιωτικό κατόρθωμα. Είναι ένα εμβληματικό σύμβολο αντίστασης, τόλμης και γυναικείας δύναμης που άξιζε να ακουστεί. Σήμερα, ο απόηχος των ξύλινων φτερών τους συνεχίζει να εμπνέει.