Η διάβασμα που δημοσιεύτηκε στο έντυπο Environmental Health διαπίστωσε ότι οι ίνες μειώνουν αποτελεσματικότερα τα PFOS και PFOA, τα 2 πιο κοινά και επικίνδυνα PFAS. Καθένα από αυτά μπορεί να παραμείνει στον οργανισμό για χρόνια, και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ωσπεράν όλοι έχουν αυτές τις χημικές ουσίες στο αίμα τους.
Οι ερευνητές δηλώνουν ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματα των μελετών σε ποντίκια και σε ένα μικρό πληθυσμό ανθρώπων, σύμφωνα με την Jennifer Schlezinger, συν-συγγραφέα της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Μια μεγαλύτερη διάβασμα βρίσκεται σε ανάπτυξη αυτή τη στιγμή, αναφέρει ο Guardian.
«Είμαστε ακόμα στη μέση του πειράματος, αλλά βλέπουμε πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα», είπε. «Το κλειδί είναι ότι αυτή η λύση είναι εφικτή, προσβάσιμη και οικονομική».
Τα PFAS είναι μια κατηγορία κατά πρόσβαση 15.000 χημικών ενώσεων που χρησιμοποιούνται κυρίως για την κατασκευή προϊόντων ανθεκτικών στο νερό, τους λεκέδες και το λίπος. Έχουν συνδεθεί με καρκίνο, γενετικές ανωμαλίες, μειωμένη ανοσία, υψηλή χοληστερόλη, νεφρικές παθήσεις και μια σειρά άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ονομάζονται «παντοτινά χημικά» επειδή δεν αποσυντίθενται φυσικά στο περιβάλλον.
Όσον αφορά τον ανθρώπινο οργανισμό, τα PFAS έχουν χρόνο ημιζωής στο αίμα που κυμαίνεται από 2 ως 5 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα αποβάλλει το ήμισυ της ποσότητας της χημικής ουσίας που βρίσκεται στο αίμα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ανάλογα με τα επίπεδα στο αίμα, μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για την πλήρη αποπομπή των PFAS.
Πώς λειτουργούν οι φυτικές ίνες στο έντερο
Οι συγγραφείς της μελέτης θεωρούν ότι οι φυτικές ίνες σχηματίζουν ένα τζελ που μπορεί να εμποδίσει το έντερο να απορροφήσει τα PFAS. Είναι γνωστό ότι το τζελ που σχηματίζουν οι ίνες εμποδίζει την απορρόφηση των χολικών οξέων, οδηγώντας σε αυξημένη αποπομπή τους στα κόπρανα. Τα PFAS είναι παρόμοια από χημικής άποψης με τα χολικά οξέα και μπορούν να εισέλθουν στο έντερο με τη χολή. Ο όμοιος μηχανισμός των ινών που εξαλείφει τα χολικά οξέα φαίνεται να κάνει το ίδιο και για τα PFAS.
Σύμφωνα με τη Schlezingger χρειάζονται τόσο αδιάλυτες ίνες (βρίσκονται κυρίως στα προϊόντα ολικής άλεσης, στους ξηρούς καρπούς, στα φρούτα και στα λαχανικά) όσο και διαλυτές (βρίσκονται στα φασόλια, τα μπιζέλια, τη βρώμη, το κριθάρι, τα φρούτα και το αβοκάντο). Η β-γλυκάνη βρώμης είναι επίσης αποτελεσματική. Πρέπει να λαμβάνεται μαζί με τα γεύματα, επειδή τότε ο οργανισμός παράγει σε μεγάλο βαθμό χολή, η οποία πρέπει να συγχρονιστεί με την κατανάλωση ινών.
Διαβάστε ακόμη:
«Παντοτινά χημικά» βρέθηκαν στο 99% του πόσιμου νερού σε 15 χώρες
Τα PFOA και PFOS ταξινομούνται ως μακράς αλύσου PFAS, που σημαίνει ότι ανήκουν στις μεγαλύτερες ενώσεις της χημικής κατηγορίας. Οι ίνες φάνηκαν να λειτουργούν γενικά καλά στην τσάκωμα και την αποπομπή τους μέσω των κοπράνων, αλλά δεν λειτούργησαν εξίσου καλά για τα μικρότερα, βραχείας αλύσου PFAS. Τα PFAS βραχείας αλυσίδας αποβάλλονται μέσω των ούρων, αλλά τα μακράς αλύσου όχι.
Η χολεστυραμίνη, φαρμακευτική επισημασία για τη χοληστερόλη, έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των επιπέδων PFAS στο αίμα. Ωστόσο, έχει διαπιστωθεί ότι προκαλεί συχνές, μεγάλες και σκληρές κενώσεις σε ποντίκια, σύμφωνα με την Schlezinger. Αντίθετα, οι φυτικές ίνες διευκολύνουν την κένωση και έχουν πρόσθετα συμφέροντα για την υγεία, σημείωσε.