Μαρίνα Σάττι: Ξέρω ότι πολύς κόσμος μπορεί να έχει απογοητευτεί με αυτά που κάνω τελευταία

Για τα παιδικά της χρόνια και τα στάδια που πέρασε μέχρι να πάρει την απόφαση να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι, μίλησε η Μαρίνα Σάττι στο podcast του Παύλου Τσίμα, «Ναυαγοί».

«Αν με ρωτούσατε πριν τρία χρόνια θα σας έλεγα ότι ήμουν ένα διαφορετικό παιδάκι λόγω του ότι ο μπαμπάς μου ήταν μαύρος στο Ηράκλειο της Κρήτης, σε μια εποχή που δεν ήμασταν τόσο εξοικειωμένοι με την εικόνα όπως τώρα. Τώρα μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ πόσο μεγάλη θεά ήταν η μαμά μου που το έκανε αυτό. Η κανονικοποίηση αυτής της εικόνας σε εκείνα τα χρόνια με έχει διαμορφώσει. Αυτό ήξερα και δε μου φαινόταν περίεργο. Ούτε οι μίξεις…

Μεγαλώνοντας άρχισα να νιώθω διαφορετική και να ντρέπομαι γι’ αυτό και να έχω την αγωνία να ενταχθώ. Νόμιζα ότι έχει να κάνει με αυτό το στοιχείο, το πολιτισμικό, τα τελευταία δυο χρόνια πιστεύω ότι είχε να κάνει με το ότι ήμουν ένας άνθρωπος διαφορετικός από τον διπλανό μου, όπως είστε κι εσείς, και όλοι μας. Νιώθω ότι είχα εναποθέσει αυτή την πάλι και τη μάχη μέσα μου στο ότι ο μπαμπάς μου ήταν από το Σουδάν. Ενώ είχε να κάνει με το ότι ήμουν ένα παιδί που έψαχνα τι ήθελα να κάνω, ποια είμαι, πώς συνυπάρχω», ανέφερε αρχικά η Μαρίνα Σάττι.

Η Μαρίνα Σάττι αναφέρθηκε, επίσης, στις μνήμες που έχει από τα ταξίδια που έκανε με την οικογένειά της στο Σουδάν, τον τόπο καταγωγής του μπαμπά της, όταν ήταν ακόμα παιδί.

«Εγώ γνώρισα ένα ειρηνικό Σουδάν. Πριν καν χωριστεί σε βόρειο και νότιο… Εκεί είδα πρώτη φορά φυλές όπως αυτές που βλέπουμε στα ντοκιμαντέρ, με τα πολλά κοσμήματα, τις χρωματιστές στολές, παιδάκια όπως τα έχουμε δει στα ντοκιμαντέρ, τεράστια δέντρα… Παίζαμε με τα ξαδέρφια μου, πλατσουρίζαμε ξυπόλητοι στις λάσπες, ο θείος μας έφερνε διάφορα ζωάκια για να παίζουμε… Κάθε απόγευμα πίναμε τσάι με γάλα», εξομολογήθηκε η Μαρίνα Σάττι.

«Όταν γύρισα στην Ελλάδα από την Αμερική είχα αποφασίσει ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Σκεφτόμουν και το θέατρο να πω την αλήθεια, είχα γραφτεί και σε μια δραματική σχολή, έκανα ένα έτος με υποτροφία αλλά κατάλαβα ότι δε με τραβούσε αυτό», είπε σε άλλο σημείο η τραγουδίστρια.

Αναφερόμενη στον τελευταίο της δίσκο και στα σχόλια που ακούει κατά καιρούς για τις επιλογές των τραγουδιών της, η Μαρίνα Σάττι ανέφερε: «Ξέρω ότι πολύς κόσμος μπορεί να έχει απογοητευτεί με αυτά που κάνω τελευταία. Έχω καταλάβει κάποια σχόλια αλλά ειλικρινά νιώθω ότι το να συνέχιζα να κάνω τραγούδια όπως το “Γέννα”, είναι η ευκολία μου. Έχω άπειρα τέτοια τραγούδια. Θα ήταν πιο τίμιο από τη πλευρά μου να κάτσω να κάνω ακόμη έναν δίσκο με μαλακά τραγούδια όπως το “Γέννα” για να λένε όλοι τι καλή μουσικός είμαι και πόσο σκεπτόμενη; Δε το βρίσκω τίμιο.

Δεν ήταν αυτή η ανάγκη μου. Η ανάγκη μου ήταν να σπάσω όλες αυτές τις φυλακές -που ήταν πολλές- που ένιωθα μέσα μου. Ευτυχώς νιώθω πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση με αυτή τη γλώσσα και ξέρω να τη μιλήσω… Για μένα είναι ένα παιχνίδι όλο αυτό, ένα πείραμα, ένα ρίσκο που δε πειράζει, ας χάσω, τραγούδια είναι».