Κερκόπορτα

«Λεφτά δεν υπάρχουν». Αυτή είναι η τοποθέτηση υπουργού της σημερινής κυβέρνησης, όταν ερωτάται για το ενδεχόμενο να επανέλθουν στο δημόσιο ο 13ος και ο 14ος μισθός. Κάτι παραπάνω θα ξέρει, όταν επισήμως τα δημόσια ταμεία κατέγραψαν υπερπλεόνασμα 11,5 δισ. ευρώ το 2024 και άλλα 5,1 δισ. ευρώ φέτος το α΄ τετράμηνο.

Άλλωστε, ποια κυβέρνηση, που μέσα σε λιγότερο από μια διετία, φαίνεται δημοσκοπικά, να έχει χάσει σχεδόν το 50% των ψηφοφόρων της, δεν θέλει να μοιράσει λεφτά; Είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να ισορροπήσει το δυσμενές κλίμα και να επιστρέψουν οι ψηφοφόροι στη βάση τους. Ή στο «μαντρί τους» θα πουν οι κακεντρεχείς, αλλά εμείς δεν ασπαζόμαστε τη θεωρία περί… προβάτων.

Το θέμα περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, όταν η αντιπολίτευση, δια του Νίκου Ανδρουλάκη, δηλώνει απερίφραστα πως έχουν «ωριμάσει οι συνθήκες» και πως πρέπει να ξεκινήσει η διαδικασία, αρχικά με τον 13ο μισθό και βλέπουμε. Άρα, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που όλοι γνωρίζουμε το έρεισμα που έχει στον δημόσιο τομέα, θεωρεί ότι υπάρχουν τα χρήματα για κάτι τέτοιο, προς άγρα ψήφων, που έχουν χαθεί από την κυβέρνηση, φυσικά.

Όλα αυτά προκλήθηκαν επειδή η ΑΔΕΔΥ κατάφερε να προκαλέσει πρότυπη δίκη για το συγκεκριμένο θέμα. Άρα, ο 13ος και ο 14ος μισθός επανήλθαν στο προσκήνιο της δημόσιας συζήτησης. Εξάλλου, δεν αφορά και λίγους η συγκεκριμένη μνημονιακή κατάργηση. Είναι περισσότεροι από 400.000 οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν υποστεί αυτή την περικοπή. Είπαμε, πρόκειται για ψηφαλάκια, μην το υποτιμάμε.

Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, που έλαβε χώρα στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) την περασμένη Παρασκευή, 11 Ιουνίου, υπήρξε επιχειρηματολογία από τους συνηγόρους των δύο πλευρών. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν οι εκπρόσωποι του Δημοσίου έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Μεταξύ άλλων ισχυρίστηκαν πως ο 13ος και ο 14ος μισθός αποτελούν οικειοθελή δώρα των εργοδοτών! Πέρα από το προφανές σφάλμα, αφού οι συγκεκριμένες παροχές προκύπτουν από αντίστοιχες εισφορές των εργαζομένων, προκύπτει εύλογη απορία:

Αν αυτό το επιχείρημα γίνει αποδεκτό από το ανώτατο δικαστήριο, τότε, ως οικειοθελής παροχή, θα μπορούσε να υποστηριχθεί από επίδοξους «καλοθελητές» πως ο 13ος και ο 14ος μισθός απειλούνται και στον ιδιωτικό τομέα.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο «πήγαν για μαλλί», αλλά δυστυχώς «βγήκαμε όλοι κουρεμένοι».

Ακόμα πιο ευήκοο, όμως, ήταν το επιχείρημα ότι χώρες με υψηλό κοινωνικό κράτος, όπως Σουηδία και Δανία, δεν έχουν 13ο και 14ο μισθό. Πραγματικά θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, να συγκρίνεται το δικό μας ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος με εκείνο χωρών όπως είναι η Σουηδία και η Δανία. Και να θεωρείται πως αποτελεί βασική αιτία να μην καταβάλλονται τα δώρα στον δημόσιο τομέα. Ουσιαστικά, οι συνήγοροι του δημοσίου επιχειρηματολόγησαν λέγοντας πως με τέτοιο κοινωνικό κράτος που έχουμε, δεν έχουν ανάγκη τον 13ο και τον 14ο μισθό οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ίσως, στο μέλλον, με ανάλογη επιχειρηματολογία να μην τον έχουν ανάγκη ούτε οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα.

Ελπίζουμε ότι το ΣτΕ (αυτή τη φορά) θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Διαφορετικά, αρχίζουν μπλεξίματα για όλους, αφού αντί η πρότυπη δίκη να βοηθήσει στη λύση ενός προβλήματος, κινδυνεύει να μετατραπεί σε Κερκόπορτα για τη δημιουργία ενός άλλου, πολύ μεγαλύτερου.