Γιώτα Φέστα: Δεν είχα μόνο θυμό για εκείνον αλλά και αισθήματα απόρριψης και τρομερής απογοήτευσης

Για την απόφαση να ασχοληθεί με την υποκριτική καθώς και για τον συντηρητισμό που έφερε στη δουλειά εξαιτίας του πατέρα της μίλησε η Γιώτα Φέστα στην κάμερα της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα».

Ειδικότερα, η Γιώτα Φέστα σημείωσε χαρακτηριστικά πως «η αγάπη για την υποκριτική πιθανόν να ξεκίνησε όταν ήμουν μικρή και με έβαζαν να λέω ποιήματα. Μετά μου έλεγαν στο Γυμνάσιο ότι διαβάζω πολύ ωραία και κάπως εκεί μπερδεύτηκα και γω, «αφού διαβάζω πολύ ωραία γιατί να μην γίνω και ηθοποιός;» σκεφτόμουν. Κάποια στιγμή, πριν τελειώσω το Λύκειο, είχα ασχοληθεί με μια παράσταση και κάπως έτσι ξαφνικά και πήγα και έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό θέατρο».

«Την αναγνωρισιμότητα την βίωσα πολύ μικρή και πρέπει να πω πως δεν τη βίωσα πολύ καλά. Δηλαδή λίγο τρόμαξα γιατί δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Μου έβαλε και πολλά εμπόδια στη δουλειά. Δηλαδή αρνήθηκα πολλά πράγματα που εκ των υστέρων κατάλαβα πως κακώς τα αρνήθηκα».

«Η άρνηση του πατέρα μου στο να γίνω ηθοποιός με επηρέασε αρκετά γιατί πάντα αισθανόμουν ότι πάντα ήμουν με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο πόδι έξω. Αισθανόμουν δηλαδή ότι ήμουν την ίδια στιγμή μέσα και έξω από αυτή τη δουλειά και αργότερα κατάλαβα ότι αυτό ήταν εξαιτίας τους πατέρα μου. Πολύ συχνά είχα στο μυαλό μου τι θα πει και πάρα πολύ συχνά συμπεριφερόμουν τρομερά συντηρητικά, ενώ ήξερα πολύ καλά ότι δεν ήμουν ένας συντηρητικός άνθρωπος».

«Δεν είχα μόνο θυμό για τον πατέρα μου, αλλά και αισθήματα απόρριψης και αισθήματα τρομερής απογοήτευσης. Αισθανόμουν ότι, όταν ένας γονιός δεν δέχεται την επιθυμία του παιδιού του, είναι πολύ ανασταλτικό για το παιδί. Στο τέλος τον κατάλαβα, τον συγχώρησα, αλλά από την άλλη δεν θεωρώ ότι ήταν ένα καλό παράδειγμα αυτό για μένα» συμπλήρωσε, ακόμα, η Γιώτα Φέστα.