Εορτολόγιο: Γιορτή της αγάπης και της θυσίας σήμερα – Ποιοι γιορτάζουν 10 Ιουνίου

6 hours ago 5

Τρίτη 10 Ιουνίου σήμερα και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τους Αγίους Αλέξανδρο και Αντωνίνα τους Μάρτυρες.

Τιμώνται επίσης:

Ο Άγιος Σάββας ο Οσιομάρτυρας ο Σταγειρίτης
Ο Όσιος Κανίδης ο Ασκητής
Οι Άγιοι Αλέξανδρος και Αντωνίνα οι Μάρτυρες. Ο Άγιος Σάββας ο Οσιομάρτυρας ο Σταγειρίτης. Ο Όσιος Κανίδης ο Ασκητής. Οι Όσιοι Θεοφάνης και Πανσέμνη.Οι Όσιοι Θεοφάνης και Πανσέμνη.

Αγία Αντωνίνα η Μάρτυς

Η Αγία Αντωνίνα γεννιέται στην Καρδάμη ή Κροδάμη, μία μικρή κωμόπολη της εποχής, και από νεαρή ηλικία ξεχωρίζει σαν τηλαυγής αστέρας για την ευγένεια του χαρακτήρα της και την αφοσίωσή της στον Χριστό. Είναι παρθένος, προικισμένη όχι μόνο με εξωτερική ομορφιά αλλά κυρίως με πνευματικά χαρίσματα: ζει με εγκράτεια, σεμνότητα και προσφέρει τον εαυτό της στη διακονία των φτωχών, στη φροντίδα των δυστυχισμένων και στην ανακούφιση των πονεμένων.

Η χριστιανική της στάση προκαλεί την εχθρότητα των εθνικών αρχών. Ο έπαρχος Φύστος τη συλλαμβάνει και την οδηγεί σε ανάκριση. Η Αντωνίνα στέκεται με θάρρος, ομολογεί την πίστη της και καλεί ακόμη και τον ίδιο τον έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί. Εκείνος, εξοργισμένος από την ακατάβλητη στάση της και γνωρίζοντας την προσήλωσή της στην παρθενία, διατάζει να την ρίξουν σε πορνείο. Όμως η προσευχή της Αγίας προκαλεί σεισμό που ταρακουνά το κτήριο και οι ίδιες οι γυναίκες του οίκου την διώχνουν τρομαγμένες.

Ο Φύστος δεν παραιτείται. Την ξανασυλλαμβάνει και τη φυλακίζει. Εκεί παρεμβαίνει ο χριστιανός Αλέξανδρος. Με κίνδυνο της ζωής του, επισκέπτεται κρυφά το πορνείο, της δίνει τα δικά του ρούχα και τη φυγαδεύει. Όμως το σχέδιό τους αποκαλύπτεται και οι δυο τους συλλαμβάνονται. Παραμένουν αμετακίνητοι στην πίστη τους και υπομένουν φρικτά βασανιστήρια: ακρωτηριασμούς, επίχρισμα με πίσσα και τέλος ρίψη στη φωτιά.

Άγιος Αλέξανδρος ο Μάρτυς

Ο Άγιος Αλέξανδρος στέκεται λοιπόν πρότυπο χριστιανικής ανδρείας και αγάπης. Θυσιάζει τη ζωή του για να σώσει την Αγία Αντωνίνα, χωρίς να λογαριάσει τον κίνδυνο. Η πράξη του δεν είναι μόνο πράξη ηρωισμού αλλά βαθιάς πίστης, πίστης που επισφραγίζεται με το μαρτύριο και την ένωσή του με την Αντωνίνα στη φλόγα της θυσίας.

Ήταν το έτος 313 μ.Χ., λίγο πριν από την επίσημη αναγνώριση του χριστιανισμού. Η Εκκλησία τους τιμά ως συνοδίτες στον δρόμο της θυσίας, στην οδό που οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού.

Μετά τον θάνατό τους tα ιερά τους λείψανα μεταφέρονται αργότερα στην Κωνσταντινούπολη και τίθενται στη Μονή του Μαξιμίνου. Εκεί τελείται ετησίως Σύναξις προς τιμήν τους, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη τους μέσα στους αιώνες.