Bookreads: Ο Κέβιν Μπάρι και ένας ερωτικός μύθος στην Άγρια Δύση με ιρλανδική ψυχή

Ο Τομ Ρουρκ δουλεύει περιστασιακά ως επίρροθος φωτογράφου και γράφει επιστολές για άνδρες που αναζητούν νύφες από τα ανατολικά. Τον υπόλοιπο καιρό παραδίδεται στις καταχρήσεις – με κύρια συντροφιά το όπιο, την αλητεία και μια ψευδαίσθηση καλλιτεχνικής αποστασιοποίησης.

Η πλοκή ξεκινά όταν στη ζωή του εισβάλλουν 2 απροσδόκητα πρόσωπα: ένα παλομίνο άλογο με λαμπερό τρίχωμα και νευρικό βλέμμα, και η Πόλι Γκιλέσπι, μια γυναίκα που έφτασε από μακριά ως σύζυγος κατά παραγγελία. Η στιγμή που τα μάτια τους συναντιούνται μπροστά στον φακό σηματοδοτεί την έναρξη μιας παθιασμένης φυγής: εκείνη εγκαταλείπει τον θρησκόληπτο άντρα της, και οι δυο τους δραπετεύουν με το άλογο και ένα σακί γεμάτο κλεμμένα δολάρια, με προορισμό το Σαν Φρανσίσκο.

Το ύφος του Κέβιν Μπάρι είναι αφοπλιστικό: σύντομες φράσεις, γεμάτες επίταση και ποίηση, εναλλάσσονται με απολαυστικές δόσεις σουρεαλιστικού χιούμορ. Η γλώσσα του θυμίζει παραλήρημα που γίνεται λογοτεχνία – με προτάσεις που καταγράφουν την απόγνωση, την ομορφιά, την ειρωνεία, ακόμα και το παράλογο της ζωής.

Μέσα από την διήγηση περνούν χαρακτήρες-καρικατούρες, όπως ο φωτογράφος Λόνεγκαν Κρέιν με τις παράξενες θεωρίες του περί «υπονοούμενων» στις πόζες, ο ερημίτης Ντινγκ Ντονγκ, που εγκατέλειψε την κοινωνία διατί «τρελάθηκε από την αϋπνία», και ένας ιερέας που βαφτίζει, παντρεύει και εξορκίζει ταυτόχρονα, κάνοντάς τους να πιουν τεκίλα για να ξεφορτωθούν «δαίμονες του εντέρου».

Ακόμα και το άλογο αποκτά ωσπεράν ανθρώπινη υπόσταση: είναι μελαγχολικό, πεισματάρικο και, κατά κάποιον τρόπο, δεμένο με τον Τομ. Όμως, την καρδιά της ιστορίας κατέχουν ο όμοιος και η Πόλι – 2 πλάσματα τσακισμένα από το παρελθόν, χωρίς δεξιότητες, χωρίς ελπίδα, με μόνο τους εφόδιο μια αγάπη τόσο έντονη που μοιάζει με παραίσθηση. Δεν ξέρουν να ιππεύουν, δεν έχουν σχέδιο, δεν ξεχωρίζουν από το πλήθος – κι όμως, μαζί γίνονται κάτι όμορφο, κάτι τραγικά αληθινό.

Ο Μπάρι δεν γράφει μόνο μια ιστορία αγάπης. Συνθέτει έναν ύμνο στην αποτυχία, μια κωμωδία με τραγική βάση, μια Δύση με ιρλανδική καρδιά. Η πρόζα του είναι γεμάτη νευρική κόπιασμα και γλωσσική φαντασία.

Μπορεί κανείς να σταθεί στις κάποιες υπερβολές της πλοκής – στους ελαφρώς στερεοτυπικούς κακούς ή στο βιαστικό κατάληξη – αλλά η αφηγηματική δύναμη υπερκαλύπτει κάθε ψεγάδι. Το βιβλίο αυτό δεν χρειάζεται τέλεια στήσιμο για να αγγίξει βαθιά τον αναγνώστη.

Η «Η Καρδιά το Καταχείμωνο» έρχεται σε μια εξαιρετική διερμηνία από τις εκδόσεις Γεννήτρια και είναι ένα από εκείνα τα έργα που μένουν στο μυαλό για το ύφος τους, για τη συναισθηματική τους αλήθεια, για το χιούμορ τους. Είναι ένα δυτικό μυθιστόρημα με ψυχή καθαρά λογοτεχνική – και, πάνω απ’ όλα, ανθρώπινη.